Εξοικονόμηση, εξοικονόμηση, εξοικονόμηση με υπερφορολόγηση...

Αγαπητές συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Όταν δεν σκέφτομαι τι άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε στο πεδίο της δουλειάς μας για να επιβιώσουμε, αναλογίζομαι τι πήγε στραβά σ’ αυτήν την κρίση. Λοιπόν, το γεγονός ότι μας πλήττουν επιδημίες και πανδημίες το γνωρίζει και ο πιο αδαής. Πώς όλο αυτό μας έπιασε τόσο παντελώς απροετοίμαστους και στα πράσα;

Όταν ο γιος μου Μπένζαμιν πέρασε τον Οκτώβριο του 2018 αρκετές εβδομάδες στο νοσοκομείο, είχα την εμπειρία του συστήματος υγείας μας. Όχι μέσα από γυαλιστερά φυλλάδια, αλλά μέσω μίας νοσηλεύτριας η οποία έπρεπε να φροντίζει ολομόναχη στη νυχτερινή βάρδια 18 δωμάτια με δύο ασθενείς το καθένα. Πότε φώναζε ο ένας, πότε ο άλλος λίγο περισσότερο, καθισμένος στη λεκάνη, μέχρι να φανεί κάποιος να του σκουπίσει τον πισινό... Πολλές νοσοκόμες και νοσηλευτές παρέμεναν στο πόστο τους μέχρι αργά το βράδυ και ήταν ξανά εκεί την επομένη ημέρα, νωρίς το πρωί (ελπίζω να μη συμβαίνει ακόμη αυτό). Υπήρχαν και ώρες αιχμής – όταν το ελικόπτερο μετέφερε ανελλιπώς το σαββατοκύριακο τραυματίες μοτοσικλετιστές.

Καθημερινά σκεφτόμουν τι θα συνέβαινε αν ερχόταν μια μεγάλη καταστροφή, αν μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα εκατοντάδες, χιλιάδες ή ακόμα και δεκάδες χιλιάδες ασθενείς έπρεπε ξαφνικά να δεχθούν γρήγορα και δραστικά ιατρική περίθαλψη, διότι θα ήταν θέμα ζωής και θανάτου. Όπως τώρα στην πανδημία του κορωνοϊού που ζούμε...

Ως επαγγελματίας από τη Σουαβία, είμαι κι εγώ υπέρ της εξοικονόμησης. Αλλά, σαφώς όχι υπέρ της καταστροφικής εξοικονόμησης... Είναι ντροπή το πόσο κακοπληρώνουμε τους ανθρώπους που μας χειρουργούν ή μας σκουπίζουν τον πισινό. Ωστόσο, δεν μπορούμε να περιμένουμε κάτι τέτοιο να γίνεται από γνήσια αγάπη για τον πλησίον και αλτρουιστική διάθεση – αν και αυτό ακριβώς ισχύει – χωρίς να αμείβουμε αξιοπρεπώς τους ανθρώπους που κάνουν έναν τέτοιον ηράκλειο άθλο. Αυτό είναι πρόστυχο, άδικο και, όπως εν τέλει φαίνεται τώρα, τελείως ηλίθιο. Σε παγκόσμιο επίπεδο, αυτός ο μικρός ιός θα μας στοιχίσει κάπου 1, 2 ή ακόμη και 3 δισεκατομμύρια ευρώ. Αλλά, στην πραγματικότητα, δεν είναι ο ιός που προκαλεί αυτές τις ζημιές, αλλά η κοντόφθαλμη προσέγγιση εκείνων οι οποίοι πρέπει να μεριμνήσουν ως εκπρόσωποι του κράτους, προκειμένου μια επιδημία ή πανδημία να μη διαλύσει τελείως ολόκληρο τον κόσμο την ίδια στιγμή.

Αυτήν τη στιγμή κατασκευάζονται πυρετωδώς αναπνευστικές συσκευές και συγκεντρώνονται πρόσθετες κλίνες. Γυμναστήρια, αθλητικές εγκαταστάσεις, εκθεσιακοί χώροι και αστικά πάρκα μετατρέπονται εξ ολοκλήρου και εκτάκτως σε νοσοκομεία και νεκροτομεία. Αν ένα μέρος των πολλών χρημάτων, τα οποία πρέπει τώρα να χρησιμοποιηθούν, μεταξύ άλλων, για προστατευτικές μάσκες και φόρμες, είχε επενδυθεί πρωτύτερα και εγκαίρως στην πρόληψη, σε συστήματα συναγερμού και σε άμεσα μέτρα σε παγκόσμια κλίμακα, είναι σίγουρο ότι θα χάναμε λιγότερες ζωές, θα έπρεπε να υποφέρουμε λιγότερο και θα θρηνούσαμε λιγότερους θανάτους. Μείωση του κόστους, μείωση του κόστους, καταστροφική μείωση του κόστους. Τελείως λάθος από ανθρώπινης πλευράς και καταστροφικό από οικονομικής άποψης. Σε συνεργασία με τους φίλους και τους επιχειρησιακούς συνεργάτες μας στην Ελλάδα βοηθάμε ήδη μέσω των προϊόντων μας, προκειμένου τα ασθενοφόρα να παραμείνουν σε ετοιμότητα ή να καταστούν λειτουργικά. Πολλά σε αυτήν τη χώρα δεν λειτουργούν πλέον και πολύ σωστά μετά από μια δεκαετία σκληρής λιτότητας – με αποτέλεσμα την οδύνη των ανθρώπων... ιδίως των φτωχών και των ήδη ασθενέστερων οι οποίοι έχουν πλέον φτάσει στο αμήν.

Μερικές λειτουργίες και θεσμοί, από τους οποίους εξαρτόμαστε εμείς οι άνθρωποι και τους οποίους χρειαζόμαστε άμεσα για την επιβίωσή μας, δεν θα έπρεπε να ελέγχονται από καλλιτέχνες στους μαθηματικούς υπολογισμούς του ιδιωτικού τομέα, από ελεγκτές και κυνηγούς της ευκαιρίας, ούτε βέβαια από τύπους που έχουν μοναδικό στόχο το κέρδος, οι οποίοι βγάζουν χρήματα ακόμη και τώρα από την αρρώστια και την ανάγκη των ανθρώπων. Μου αρέσει η ελεύθερη οικονομία της αγοράς. Αλλά η κλασική επιχειρηματικότητα είναι ακατάλληλη για ένα σύστημα υγειονομικής περίθαλψης το οποίο θα πρέπει να είναι επίσης προετοιμασμένο για καταστροφές και κρίσεις. Εδώ χρειάζεται ένα σύστημα με απόλυτη και αποκλειστική υποχρέωση τη γενική ευημερία όλων των ανθρώπων. Και αυτό είναι το κράτος. Μόνο το κράτος μπορεί να είναι. Ποιος άλλος θα μπορούσε να εγγυηθεί την υγεία και την ακεραιότητα 82 εκατομμυρίων ανθρώπων [στη Γερμανία] και, ταυτόχρονα, να διασφαλίσει ανά πάσα στιγμή την αξιοπρεπή, δίκαιη και κατάλληλη ανταμοιβή των ανθρώπων που φέρουν εις πέρας αυτήν την αποστολή;

Να μείνετε υγιείς!

Δικός σας

Ernst Prost

Διευθύνων Σύμβουλος