Η σωστή μετάδοση κίνησης

Αγαπητές συναδέλφισσες και αγαπητοί συνάδελφοι,

Τελείωσε η εποχή του λίθου έφτασε στο τέλος της, επειδή τελειώσαν οι πέτρες; Δεν νομίζω. Ούτε η εποχή του χαλκού τελείωσε λόγω έλλειψης χαλκού, αλλά επειδή προέκυψε κάτι καλύτερο. Και όταν υπάρξει κάτι καλύτερο από τον κινητήρα καύσης μας, τότε και αυτός θα εξαφανιστεί. Όχι επειδή θα τελειώσουν τα αποθέματά μας σε πετρέλαιο και βενζίνη, αλλά επειδή θα υπάρχει διαθέσιμη μια καλύτερη τεχνολογία. Ίσως ο ηλεκτροκινητήρας που λειτουργεί με μπαταρία. Ίσως μια μετάδοση κίνησης με υδρογόνο....ή εξαιρετικά βελτιστοποιημένοι πετρελαιοκινητήρες και βενζινοκινητήρες, που θα λειτουργούν με τρόπο πιο φιλικό προς το περιβάλλον συγκριτικά με τον ηλεκτροκινητήρα χρησιμοποιώντας συνθετικά καύσιμα..... Η λέξη-κλειδί είναι «αξιολόγηση του κύκλου ζωής».

Όταν θυμάμαι την εποχή που δούλευα ως μηχανικός αυτοκινήτων, παρατηρώ ότι μπορούσαμε να πετύχουμε σημαντικά μικρότερη κατανάλωση βενζίνης και σημαντικά χαμηλότερες τιμές καυσαερίων με λίγα απλά βήματα και γυρίζοντας λίγο τις βίδες ρύθμισης, για παράδειγμα στο καρμπιρατέρ, της αντλίας ψεκασμού ή στο μηχανισμό ελέγχου των βαλβίδων. Κατά τη γνώμη μου, οι συμβατικοί μας πετρελαιοκινητήρες και βενζινοκινητήρες δεν είναι καθόλου ώριμοι από τεχνολογικής άποψης. Υπάρχει ακόμα χώρος για εξέλιξη. Και αποφασιστικό ρόλο παίζει η αξιολόγηση του κύκλου ζωής ενός κινητήρα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων κατασκευής και της μόλυνσης του περιβάλλοντος, που έχει να κάνει με την κατασκευή της μπαταρίας. Και εκεί είναι που επιτρέπω στον εαυτό μου να έχει αμφιβολίες για την απόλυτη οικονομική αποδοτικότητα και τη φιλικότητα προς το περιβάλλον των ηλεκτροκινητήρων. Προ πάντων, όταν αξιολογεί κανείς το συνολικό οικολογικό αποτύπωμα ενός συστήματος μετάδοσης κίνησης. Γιατί να μην επενδύσουμε στην έρευνα που δεν έχει αυστηρά καθορισμένο σκοπό; – Προς κάθε κατεύθυνση. Η βελτιστοποίηση μιας παλιάς τεχνολογίας μερικές φορές φέρνει περισσότερα αποτελέσματα, από το να πιέζουμε κάτι καινούριο με το ζόρι. Μάλιστα, για τον διαβόητο πετρελαιοκινητήρα υπάρχουν ακόμα πολλά περιθώρια εξέλιξης, που μπορούν να καταστήσουν αυτόν τον τρόπο μετάδοσης κίνησης όχι μόνο οικονομικά αποδοτικό αλλά και φιλικό προς το περιβάλλον. Όταν βλέπω τις δραστικές βελτιώσεις που μπορούμε να επιτύχουμε μόνο με τη χρήση σύγχρονων λαδιών και των προσθέτων μας, τολμώ να προβλέψω ότι ο κινητήρας καύσης δεν έχει χάσει καθόλου τον αγώνα ενάντια στον ηλεκτροκινητήρα. Η πολιτική και η οικονομία πρέπει μόνο να δώσουν την ευκαιρία και τη δυνατότητα στους σχεδιαστές και τους μηχανικούς ... Αυτό αφορά επίσης τις θέσεις εργασίας στον υπάρχοντα κλάδο και όχι μόνο το να χειροκροτούμε νέες θέσεις εργασίας πάνω από τους τάφους των παλαιών. Και σε αυτό πρέπει να συμμετέχει και ο καταναλωτής. Σε μια μελέτη που πραγματοποιήσαμε πρόσφατα, η συντριπτική πλειονότητα των πελατών τάσσεται υπέρ του κινητήρα καύσης. Και για καλό λόγο. Ειδικά ο πετρελαιοκινητήρας με τις ήδη χαμηλότερες εκπομπές CO₂σε συνδυασμό με τον πιο αποτελεσματικό καθαρισμό των καυσαερίων θα μπορούσε να βοηθήσει στη γενική πτώση των εκπομπών βλαβερών ουσιών σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς περιβαλλοντικούς στόχους.

Ήδη δεν αποτελεί απλά ένα όραμα, αλλά κάτι τεχνικά εφικτό, να παράγουμε υδρογόνο για κυψελίδες καυσίμου ή συνθετικά καύσιμα με τη χρήση ηλιακής ενέργειας για τη λειτουργία των κινητήρων. Χωρίς μπαταρίες και χωρίς την υπερεκμετάλλευση των απαραίτητων πρώτων υλών.

Σε κάθε περίπτωση ακούγεται πολύ καλύτερο, από το να παράγουμε ρεύμα για ψευτοφιλικά προς το περιβάλλον ηλεκτρικά αυτοκίνητα σε πεπαλαιωμένα ορυχεία λιγνίτη, που θα διατηρούμε στην τεχνητή υποστήριξη με πολλά εκατομμύρια από τους φορολογούμενος έως το 2038, ή σε βλαβερά εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας. Και μακροπρόθεσμα έχει επίσης να κάνει με το εάν θέλουμε να έχουμε λιγότερους ρύπους και περισσότερη προστασία του κλίματος με πλήρη κινητικότητα: Αφορά ένα μίγμα διαφόρων και διαφορετικών τεχνολογιών. Αλλά όχι μία επιβαλλόμενη μονοκουλτούρα για τη γη των εφευρετών και των σχεδιαστών.

Με εκτίμηση

Δικός σας, 

Ernst Prost