Το άλογο του τσίρκου

Να έχετε μια υπέροχη μέρα αγαπητοί συνεπιχειρηματίες!

Πόσο μισούσα την κάθε στιγμή όταν έπρεπε να καλπάζω σαν άλογο του τσίρκου, κρατημένο από το γκέμι, στην πίστα γύρω-γύρω, πάντα σε κύκλο. Ο εκπαιδευτής στη μέση κρατούσε, πέρα από μένα, και πολλά ακόμα άλογα από το χαλινάρι. Στο αριστερό του χέρι κρατούσε και το μαστίγιο και όταν είχε τα κέφια του, άφηνε τα γκέμια πιο λάσκα. Το όλο πράγμα το αποκαλούσε καθοδήγηση και, στην πραγματικότητα, δεν ήμασταν άλογα, αλλά εργαζόμενοι κι εκείνος δεν ήταν εκπαιδευτής, αλλά αφεντικό...

Ένα από τα πράγματα που ορκίστηκα στον εαυτό μου τότε, μεταξύ πολλών άλλων, ήταν ότι εγώ θα ήμουν καλύτερος όταν θα γινόμουν αφεντικό. Σφιχτό το γκέμι, λάσκα το γκέμι – έτσι δεν γίνεται δουλειά. Η ανάθεση καθηκόντων ακούγεται καλύτερη σαν λέξη, αλλά και πάλι δεν αρκεί. Με ποιον τρόπο καταφέρνουν οι άνθρωποι να έχουν μέγιστη απόδοση; Ακριβώς, κατά προτίμηση, όταν εργάζονται οικειοθελώς και ομαδικά. Και πώς μπορεί ο μόνιμος εκσυγχρονισμός μιας εταιρείας να έχει τα καλύτερα αποτελέσματα; Ακριβώς, χρειάζονται πολλά δημιουργικά μυαλά, δημιουργικές ικανότητες και, όπως στη δική μας περίπτωση, 1000 καινοτόμοι άνθρωποι.

Μια ομάδα μπορεί να λάβει αυτές τις διαβόητες αποφάσεις «υπό καθεστώς αβεβαιότητας» πολύ πιο στοχευμένα και με λιγότερους κινδύνους. Οι σωστές αποφάσεις δεν πρέπει να λαμβάνονται με βάση τη μικρή ή μεγάλη εξυπνάδα ενός ατόμου, αλλά με βάση τη συλλογική εξυπνάδα του πλήθους. Και αυτό, λογικά, γίνεται μόνο μέσα σε μια ομάδα.

Δουλειά μου εδώ είναι: η δημιουργία ενός περιβάλλοντος ελευθερίας – ένα περιβάλλον ελευθερίας στο οποίο εξελίσσονται και ζουν στο έπακρο έξυπνοι, υπεύθυνοι και δημιουργικοί άνθρωποι. Το αποτέλεσμα είναι: προώθηση ταλέντων και ανακάλυψη δεξιοτήτων. «Κάντε ό,τι θέλετε, αλλά κάντε το έξυπνα – και με τέτοιον τρόπο που να επωφελείται η εταιρεία!»

Δεν δίνω πλέον άλλες κατευθύνσεις, άλλες «οδηγίες». Ένα έξυπνο μυαλό ξέρει πότε είναι η σωστή στιγμή για κάτι, ξέρει τι πρέπει να κάνει και, επομένως, θα το κάνει αν το αφήσουν ελεύθερο. Είναι αυτονόητο ότι η προσωπική εξέλιξη περιλαμβάνει και την ικανότητα της λήψης αποφάσεων. Όπως ακριβώς και το βάρος της προσωπικής ευθύνης που κάποιος πρέπει να αναλαμβάνει. 

Να κάνεις κάτι καλά, να κάνεις έστω κάτι και, μετά, να αναλαμβάνεις το ρίσκο – δεν είναι κάτι που αρέσει σε όλους, αλλά η ανταμοιβή είναι η ιδανική ευκαιρία εξέλιξης σε ένα περιβάλλον ελευθερίας, το οποίο συνήθως το βρίσκεις μόνο στην ανεξάρτητη απασχόληση. 

Κι έτσι καταλήγουμε πάλι στους διάσημους συνεπιχειρηματίες. «Entrepreneur» στα γαλλικά. Υπάρχουν πανεπιστημιακές έδρες και προγράμματα σπουδών για αυτό που ΕΜΕΙΣ κάνουμε πράξη εδώ και χρόνια στην Ουλμ και το Ζααρλούι με πραγματισμό, αυτοπεποίθηση και απόλυτη επιτυχία. Προσωπικά, έχω αντιληφθεί, μετά από 45 χρόνια επαγγελματικής εμπειρίας, ότι η ελευθερία φέρνει την επιτυχία και, παράλληλα, αυξάνει σαφώς την ικανοποίηση των ανθρώπων και τη χαρά για τα επιτεύγματά τους. Η δουλειά δεν πρέπει να φέρνει μόνο εισοδήματα, αλλά και χαρά, προσωπική ανάταση και μια ευχάριστη αίσθηση επειδή πετύχαμε κάτι – χωρίς κανένα χαλινάρι και κανένα μαστίγιο.

Σας εύχομαι μια επιτυχημένη Παρασκευή και ένα καλό σαββατοκύριακο στη διάρκεια του οποίου θα είστε απόλυτα ελεύθεροι να δημιουργήσετε!

Δικός σας,
Ernst Prost