“Hebben we corona onder controle of heeft corona controle over ons?”

Beste collega's!

Zoals het er nu uitziet, zijn we aan de dood ontsnapt. Overal versoepelingen – afhankelijk van de deelstaat en de landsvorst, ahum de minister-president van de deelstaat ... Veel flipflopping, zoals de Amerikanen zeggen, dus constant koerswijzigingen, een salto vooruit en dan meteen weer een achteruit. Nou goed, alles moet weer langzaam worden opgestart zodat we niet van een shutdown naar een puinhoop gaan. Voorzichtig, welteverstaan ... Maar ook consequent om ook aan de economische dood te ontsnappen. Er moet weer consumptie ontstaan. Kopen en verkopen. Produceren en consumeren. En weer vol vertrouwen, moedig en stevig worden geïnvesteerd. Iedereen – bedrijven en huishoudens.

Daar zit 'm de kneep. Daar bieden op de lange termijn ook geen miljarden aan staatshulp, subsidies voor uitkeringen bij werktijdverkorting, leningen enzovoort uitkomst. Leningen zijn geen vervanging voor omzet. Alleen wie zijn bedrijf weer mag opstarten, heeft werk, omzet en winst. Helikoptergeld, belastingverlagingen of hogere subsidies voor uitkeringen bij werktijdverkorting leveren ook niks op als de mensen geen geld kunnen uitgeven en het alleen maar een 'zoet gif' is voor de mensen die nu meer van de staat vragen dan ze bereid zijn zelf bij te dragen. Overbruggen is oké, helpen sowieso. Maar subsidiëring mag geen permanent iets worden. We moeten alleen weer terug zien te komen op het niveau van vóór de coronacrisis.

Elke consument is ook een producent en omgekeerd. In een economie die is gebaseerd op het beginsel van arbeidsverdeling, werken we voor elkaar en profiteren we van elkaar. Als we allemaal werk hebben, hebben we ook allemaal een inkomen om geld te besteden. Dat klikt simpel, maar dat is het uitgangspunt van onze vrijemarkteconomie. Volledige werkgelegenheid met eerlijke lonen en salarissen is het doel. Het is niet de staat die orde op zaken moet stellen, maar de maatschappij, de burgers, de bedrijven en hun werknemers, wij allemaal dus. Nu is de tijd van mensen die creatief, ijverig en actief zijn, die in de toekomst geloven, die in zichzelf geloven, die in een flow raken, nieuwe ideeën krijgen en wat doen. Met een verbod op werken omdat er anders geen aanspraak op subsidie voor uitkering bij werktijdverkorting kan worden gemaakt, komen we er ook niet bovenop. En dat bedoel ik met 'zoet gif'.

Er is altijd werk te vinden. Er is genoeg te doen. En als bedrijven de knop helemaal omdraaien en de bedrijfsactiviteiten helemaal stilleggen, wat sommige bedrijven ook zonder dringende noodzaak hebben gedaan, moeten we er ook niet van opkijken als dan niks meer mogelijk is. Dat is dan niet te wijten aan de crisis, maar aan hoe op de crisis wordt gereageerd. Hier heb ik genoeg concrete voorbeelden van.

Als we blijven produceren en verkopen, hebben we ook allerlei goederen en diensten nodig. We krijgen niet altijd wat we nodig hebben: “Weet u, we hebben werktijdverkorting. Sorry.” Dat kan toch ook niet de bedoeling zijn. Maar goed ... WIJ gaan door en vullen de gaten op de markt op die onze concurrenten momenteel laten ontstaan. We grijpen onze kansen aan, juist in tijden van crisis, omdat we er niet tussenuit knijpen of ons lot in de handen van de staat leggen, maar omdat we bezig blijven en nu pas echt op stoom komen, zoals het hoort!

Hartelijke groet,

Hartelijke groet,

Ernst Prost