“They never come back”

Beste collega's,

Week 19 is alweer aangebroken. Na een welverdiend weekend wens ik u nu een ontspannen werkweek toe :-)

Een cliché uit de bokssport die overigens al vaker is weerlegd, is: “They never come back”. Daar hoeven we ons niks van aan te trekken, omdat WIJ nooit weg waren ... Geen ontslagen, geen werktijdverkorting, geen 'stiptheidsactie'-mentaliteit, geen productieverlaging, geen antwoordapparaat als enige contactmogelijkheid voor de klanten, geen stilstand, geen luiheid met corona als excuus, geen achteruitdeinzen, geen opgeven, geen berusten, geen jammeren en geen kalm aan doen! Blijven doet beklijven ... klopt. Zinvol werk doen beschermt tegen apathie en onverstoorbaarheid. Dat klopt al helemaal! Succes komt niet vanzelf. Succes is hard werken. Dat geldt ook voor ons ...

Ik verheug me als een klein kind op kerstavond als binnenkort de beperkingen worden opgeheven. Na alle stilstand en alle grenssluitingen breekt nu de fase van inhalen aan. Voor mij is het niet zo zeer de vraag wanneer dat gebeurt, maar of we er goed op zijn voorbereid. Hebben we genoeg producten op voorraad? Passen onze systemen nog bij de veranderde structuren in deze wereld? Zijn we klaar voor de stormloop die ik verwacht? Zijn we nog altijd in vorm en flexibel? Ik wil nu niet de voorsprong op onze concurrentie, waar we zoveel moeite voor hebben gedaan, zomaar uit handen geven omdat we misschien wat slaperig worden of zelfs terugkrabbelen.

Ik kan gewoon niet begrijpen dat iemand gelooft dat er niks meer mogelijk is. Maar er zijn momenteel veel negatieve voorbeelden van slap crisismanagement in alle mogelijke branches. In veel bedrijven is de crisis wel te voelen, maar alleen tijdens normale werktijden van maandag tot vrijdag van 09.00 tot 16.00 uur. De avonden en weekends zijn en blijven voor enkele bedrijven vaak heilig, zelfs nu. Luister eens goed. Met een vaste sluitingstijd en ontspannen weekenden die al op vrijdagmiddag beginnen krijgen we de crisis zeker niet onder controle ... Het past niet bij ons om de slachtofferrol te spelen of op het hoogste niveau te jammeren. We zijn strijders – en harde werkers. We denken niet alleen, maar doen ook. Ik wil dat WIJ een voorbeeld zijn van optimisme, vertrouwen, strijdlust, maar ook van een uitstekende voorbereiding als onderdeel van ons crisismanagement voor de tijd erna ... Ik zeg het u:

de tijd werkte nog nooit zo in ons voordeel om een groter marktaandeel te veroveren. U weet nog dat alleen vanwege het feit dat we in de laatste crisis van twaalf jaar geleden voor dezelfde aanpak hebben gekozen als nu, we de marktleider in Duitsland zijn geworden. Deze voorsprong die we midden in de financiële crisis hebben genomen, heeft geen enkele concurrent meer weten in te halen. Met onze ervaring en deze blauwdruk gaan we ook nu in zo veel mogelijk andere landen aan de slag. Verlaag de capaciteit niet, maar verhoog deze liever. Verder produceren en voorraad opbouwen!

We communiceren onvermoeibaar met de hele wereld en verbeteren tegelijkertijd ons dienstenaanbod voor garages, verkooppunten en automobilisten. Het is immers niet alleen reclame waar we momenteel veel energie in steken. Ons hele dienstenaanbod waarmee we onze klanten bedienen, wordt nog steeds uitgebreider, preciezer en klantgerichter. Het gaat niet alleen om meer producten, maar meer geschikte producten en servicehotlines, bijscholingen, informatiepakketten en natuurlijk ook om onze hulpprogramma's voor onze partners en zakelijke contacten – dit helpt allemaal om met een hogere snelheid uit de startblokken te komen, nog voordat onze concurrenten überhaupt aan de start verschijnen.

Blijf zoals altijd nauw samenwerken met onze klanten op de manier waar wij van Liqui Moly bekend om staan: professioneel en zakelijk en tegelijk menselijk en behulpzaam. En vergeet niet: een crisis wordt niet met werktijdverkorting, maar met meer werk bestreden!

Veel dank daarvoor!

Hartelijke groet,

Ernst Prost