'Strijd of oorlog?'

Goedemorgen allemaal! Er is alweer een nieuwe werkweek aangebroken.

(Veel van onze collega's in andere landen zijn vandaag alweer hard aan het werk.)

“Steeds als ik de kraan opendraai en er schoon, helder water uit stroomt, dank ik onze lieve Heer.” Ik moet altijd aan deze uitspraak van mijn 90-jarige tante denken als ik de kraan opendraai. Niks in deze wereld en in ons leven is vanzelfsprekend. We hebben zo veel redenen om dankbaar te zijn en van het leven te genieten. De mensen die ik ken die de gruwelen van de Tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt, zijn nog maar op één hand te tellen. En ik ken zo'n 20 mensen die in andere oorlogen (Joegoslavië, Sudan, Syrië, Jemen, Oekraïne) vreselijke dingen hebben beleefd, en nog steeds beleven... Het is een voorrecht als je eten en schoon water hebt, toegang hebt tot goede medische zorg en van vrijheid en democratie kunt genieten. En niemand een pistool op een ander richt en de trekker overhaalt... Het is een voorrecht een dak boven je hoofd te hebben, niet kou te hoeven lijden en in vrede te mogen leven.

Hoe dun het ijs is waar wij mensen op leven, wordt in deze pandemie zichtbaar. Maar het is geen oorlog – nee, het is een strijd. Het gaat er niet om mensen te vermoorden, maar juist om mensen te redden. Dat is het verschil tussen oorlog en strijd. In een oorlog laten we het leven en in een strijd proberen we juist in leven te blijven. Een strijd heeft dus met zorg, redding, opoffering en liefde te maken.

Dus laten we deze week ook weer de strijd aangaan! Het is een gerechtvaardigde en noodzakelijke strijd. Als iedereen in zijn functie zijn best doet, een stap extra zet en daarmee een belangrijke bijdrage levert om een strijd te winnen, zal ook het team, de ploeg, de hele maatschappij of ook een bedrijf als het onze winnen. Winnen in de zin van overleven, winnen in de zin van werkplekken behouden en winnen in de zin van iets goeds doen.

Daarom herhaal ik mijn verzoek: om vol toewijding, met de hersenen, het hart en onze handen te strijden, te winnen en iets goeds te doen. Voor onze klanten, voor onszelf en voor de medemens.

Nog één opmerking over een andere kraan, namelijk de oliekraan. Zoals we overal kunnen lezen, is de OPEC immers akkoord gegaan met een naar verluid 'dramatische' productieverlaging. De olieproducerende landen willen in mei en juni per dag 10 miljoen minder vaten olie oppompen. Dat klinkt als een enorme hoeveelheid. Maar weet je wat de totale hoeveelheid opgepompte olie per dag is? Zo'n 100 miljoen vaten. Dat komt dus neer op een vermindering van slechts 10%. Dus zo zorgwekkend is dat niet. Vooral niet als we stilstaan bij het feit dat het wereldwijde olieverbruik momenteel niet 100 miljoen vaten per dag, ook niet 90 miljoen maar maximaal 70 miljoen bedraagt... De productie moet dus nog een paar keer worden teruggeschroefd wil de wereld niet verzuipen in de olie. Dat wilde ik nog even kwijt.

Ik wens jullie voor nu veel plezier bij ons heel zinvolle werk voor onze wereldwijde Liqui Moly / Meguin familie.

Ihr

Ernst Prost