«Ό,τι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει στραβά…»

Αγαπητές συναδέλφισσες, αγαπητοί συνάδελφοι,

πάντα θα υπάρχει κάτι παράταιρο ή άσχημο... Από μόνο του δεν γίνεται τίποτα... Ό,τι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει στραβά…

Αλλά πρώτα κάτι τελείως διαφορετικό: Έχετε προσέξει ότι κάθε μεσημέρι ένα αεροπλάνο με το διαφημιστικό μας banner πετάει πάνω από την Ulm και ειδικά πάνω από την εταιρεία μας. Ένας μικρός χαιρετισμός στη γενέτειρά μας και ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς !! Και εγγυημένη διασκέδαση για μόνο 250 € τη φορά :-) :-)

Αλλά τώρα στο θέμα μας:

Μια εταιρεία είναι όπως ένα σώμα. Υπάρχουν δυνατά και αδύναμα σημεία. Και μερικές φορές και ασθένειες... Μερικές ιδιότητες του σώματος οδηγούν σε υψηλές αποδόσεις και άλλες σε ενοχλήσεις, πόνους ή και στον θάνατο. Μέλημά μας είναι να ενισχύουμε τα δυνατά σημεία και να διορθώνουμε τα αδύναμα. Το να κάνουμε μόνο το ένα και να αφήνουμε το άλλο, δεν βοηθάει πραγματικά – ασχέτως ποιο από τα δύο. Θα πρέπει ταυτόχρονα να ενδυναμώνονται τα θετικά και να αντιμετωπίζονται τα αρνητικά. Θεωρώ ότι αυτό το κάνουμε καλά, γιατί είμαστε ειλικρινείς και αδυσώπητοι προς τους εαυτούς μας όσον αφορά την ανάλυση των δυνατών και των αδύναμων σημείων μας. Το να ωραιοποιούμε μια κατάσταση δεν έχει κανένα αποτέλεσμα.

Που και που εμφανίζονται και ασθένειες, τότε το σώμα ή η εταιρεία δεν είναι όπως θα έπρεπε να είναι και όπως θα θέλαμε. – Και μερικές φορές απλά όλα καταρρέουν. Αλλά και οι ασθένειες είναι μέρος της ζωής και της ύπαρξης μιας εταιρείας. Και όπως θα έκανε ένας καλός και υπεύθυνος γιατρός, πριν τη θεραπεία πρέπει να γίνει η διάγνωση. Πρόκειται για ένα σπυρί στον πισινό, το οποίο ναι με δεν είναι όμορφο και είναι εκνευριστικό, αλλά δεν χρειάζεται περαιτέρω θεραπεία, γιατί δεν είναι επικίνδυνο για τη ζωή, ή η κλινική εικόνα απεικονίζει μια επικίνδυνη αλλαγή ολόκληρου του οργανισμού, ολόκληρης της εταιρείας; Στην περίπτωση αυτή θα χρειαστεί φυσικά να ασχοληθούμε με το θέμα. Και ακριβώς σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε εμείς τώρα! Πληττόμαστε έντονα από τον κορονοϊό.

Με ορισμένες ασθένειες μπορεί να ζήσει κανείς, για ορισμένες θα πρέπει να ακολουθήσει θεραπεία, άλλες να τις χτυπήσει στη ρίζα τους, ώστε να μην οδηγήσουν σε σοβαρότερα προβλήματα. Αψήφιστα δεν πρέπει να παίρνουμε τίποτα. Μερικά σπυριά κάνουν απόστημα. Γι' αυτό πρέπει πάντα να προσέχουμε και να επεμβαίνουμε εγκαίρως! «Η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία» – το γνωρίζετε αυτό το παλιό ιατρικό ρητό. Και την έκφραση «χτυπάμε το κακό εν τη γενέσει του» – μία από τις αγαπημένες μου – την γνωρίζετε επίσης.

Όπως με κάθε ασθένεια του σώματος, της ψυχής και του πνεύματος, έτσι και με τις εταιρείες είναι σημαντικό να διατηρούμε την αισιοδοξία μας, να ελπίζουμε για το καλύτερο, να μην τα παρατάμε και να κάνουμε τα πάντα, ώστε να γίνουμε και πάλι καλά. Οι ασθένειες είναι μέρος της ζωής και οι κρίσεις είναι μέρος των επιχειρήσεων. Όσο μπορώ να θυμηθώ, πάντα υπήρχε κάτι, το οποίο δεν το ήθελα αναγκαστικά, δεν το χρειαζόμουν, αλλά παρόλα αυτά συνέβαινε. Η στρατηγική μου: Διατηρώ την ψυχραιμία μου, διεκπεραιώνω ήρεμα και αντικειμενικά τις εργασίες και επιλύω ενεργητικά τα προβλήματα. Με επιμονή και υπομονή εκτελώ επιμελώς και με κίνητρο - ακόμη και χαρούμενα με πολύ χιούμορ - τη δουλειά μου. Ενημερωθείτε, μάθετε, δείτε και μετά προετοιμαστείτε καλά. Αυτό συνιστώ για εμάς.

Ο νόμος του Μέρφι που αναφέρω στον τίτλο παύει έτσι να είναι τρομακτικός. Όταν γνωρίζουμε κάτι, μπορούμε να προετοιμαστούμε γι' αυτό και δεν απογοητευόμαστε ούτε πέφτουμε από τα σύννεφα. Όλα είναι θέμα αντιμετώπισης της ζωής και της εργασίας και φυσικά θέμα νοοτροπίας. Θεωρώ ότι εξαιτίας του κορονοϊού και του εγκλεισμού δεν είμαστε πολύ υγιείς αυτή τη στιγμή. Γι' αυτό δεν έχουμε καθόλου χρόνο να χαλαρώσουμε, κανέναν λόγο να είμαστε ικανοποιημένοι και απολύτως κανέναν λόγο για διασκεδαστικές εργασίες ξυλογλυπτικής – για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή, αγαπητοί μου! Τα θέλω όλα τέλεια, φίλοι μου, και όχι με μισή καρδιά.... Δεν ξέρω να χάνω :-) – Θέλω πάντα να κερδίζω, μαζί με εσάς και τους ΦΙΛΟΥΣ μας εμπόρους ανά τον κόσμο!!!

Και γι' αυτό σας εκλιπαρώ να σκέφτεστε πάντα τα σχέδια και τις ενέργειες από το τέλος τους. Δηλαδή από το αποτέλεσμα, από τις επιπτώσεις των αποφάσεών μας σε όλους τους ενδιαφερόμενους. Από αυτό που θα συμβεί τελικά όταν ξεκινάμε κάτι. (Ή όταν παραλείπουμε κάτι).

Σας παρακαλώ πρώτα να σκεφτείτε καλά τι σημαίνει το κάθε πράμα στο τέλος για εμάς, πριν πράξετε. (Ή πριν μείνετε άπραγοι.) Τι θα κοστίσει το σχέδιό σας συνολικά; Πόσο διαρκεί κάτι τέτοιο; Τι πρέπει να γίνει; Τι σημαίνει η απόφαση για εμάς και τους πελάτες μας; Και το κρίσιμο ερώτημα: Είναι απαραίτητο και λογικό; Οι ορίζοντες προγραμματισμού συνήθως τίθενται πολύ βραχυπρόθεσμα. Και όταν μετά τα πράγματα πηγαίνουν στραβά και βρισκόμαστε προ εκπλήξεως, πρόκειται για προδιαγεγραμμένο φιάσκο…. Σας παρακαλώ να σκέφτεστε τρεις φορές, πριν ξεκινήσετε κάτι, περί τίνος πρόκειται, τι θα μπορούσε να συμβεί, τι σημαίνει όλο αυτό, σε τι μας χρησιμεύει και τι πρέπει να γίνει, ώστε να επιτευχθεί ο στόχος! Ακόμη και οι πόροι μας είναι πεπερασμένοι.... Ο χρόνος είναι χρήμα και κάθε μορφή κατασπατάλησης είμαι αμαρτία.

Αυτή τη στιγμή βαλλόμαστε από όλες τις πλευρές. Κατά βάση μπορεί κανείς να τα ανάγει όλα στην αναταραχή λόγω του κορονοϊού και στις αποφάσεις που λήφθηκαν σχετικά και τις πολιτικές αντιδράσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο φόβος για τον φόβο....Ο πανικός για τον πανικό και η απολύτως ανθρώπινη, αλλά ταυτόχρονα παράλογη συμπεριφορά: η ασθένεια, η οικονομία και η ψυχολογία…. Τη σαλάτα την έχουμε τώρα μπροστά μας με τη μορφή μιας οικονομικής κρίσης. Δεν το γλιτώνουμε: πτώσεις των κερδών σε σχεδόν όλους τους κλάδους, σε χιλιάδες επιχειρήσεις. Ζημίες, πτωχεύσεις, μερική απασχόληση, απολύσεις. Μερικοί άνθρωποι, εταιρείες και ολόκληρες χώρες παρασύρονται σε μια ελεύθερη πτώση.

Τι πρέπει να γίνεται στις κρίσεις; Απόλυτη συγκέντρωση στα ουσιαστικά! Χωρίς περιττά παιχνιδάκια. Χωρίς σπατάλη χρόνου και χρήματος. Χωρίς κυνήγι «λευκών ελεφάντων» ή αιθεροβαμοσύνη. Χρειαζόμαστε τώρα τους πραγματιστές, τους εργάτες, τους δημιουργούς. «All hands on deck» λένε στα Αγγλικά όταν εξαιτίας μιας κρίσης χρειάζεται άμεσα όλο το εργατικό προσωπικό – για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Σας το λέω πολύ ξεκάθαρα: Αν τους επόμενους μήνες δεν έχουμε απόδοση 100 %, τότε χαθήκαμε.... Συνεχίστε να αγωνίζεστε μαζί μου τόσο περίφημα και παθιασμένα όπως από την αρχή αυτής της κρίσης! Σας ευχαριστώ γι' αυτό από τα βάθη της καρδιάς μου!

Δικός σας,

Ernst Prost