«Ας συγκροτηθούμε»

Αγαπητοί συνεπιχειρηματίες,

η κατάσταση είναι πραγματικά αρκετά πολύπλοκη. Σήμερα, τίποτα απολύτως δεν γίνεται πλέον εύκολα και χωρίς κόπο. Η δραστηριότητα και η εργασία μας δυσκολεύουν ολοένα και περισσότερο εξαιτίας ενός σωρού γραφειοκρατικών και ρυθμιστικών εμποδίων. Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν χρειάζεται εμείς να περιπλέκουμε τα πράγματα ακόμη περισσότερο, να κάνουμε τεράστιο χαμό για το τίποτα ή να ασχολούμαστε με μικροπράγματα που δεν έχουν καμία ουσία. Ας συγκεντρωθούμε στα ουσιώδη, στη δραστηριότητά μας, στους πελάτες μας και στην επωνυμία μας – και, κατ’ επέκταση, στην ύπαρξη και την επιβίωσή μας. – Αυτό περιμένω απ’ όλους μας, γενικότερα και όχι μόνο μέσα στην κρίση του κορωνοϊού. Μην παρεκκλίνετε από αυτό το μονοπάτι!

Μια αποτελεσματική στρατηγική έχει περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας όταν εφαρμόζεται με συνέπεια... Το καλύτερο σχέδιο δεν αξίζει δεκάρα, αν κάποιος πάει να το υλοποιήσει με μισή καρδιά. Το ζητούμενο είναι να σκεφτόμαστε ΚΑΙ να πράττουμε. Η συνεχής επιμονή ως ένα βαθμό, ακόμη και το υγιές πείσμα είναι ωφέλιμα. Να μην το βάζουμε κάτω – ποτέ, ακόμη κι όταν εμφανίζονται δυσκολίες! Τότε είναι που δεν πρέπει να τα παρατήσουμε. Θα πρέπει να μείνουμε προσηλωμένοι στον στόχο και να αγωνιστούμε! Για να το πράξουμε όμως, προϋπόθεση είναι να είμαστε πεπεισμένοι για τις ιδέες μας, το όραμά μας, το καθήκον και την αποστολή μας. Πρέπει να πιστεύουμε σε αυτό που κάνουμε... Και κυρίως, στον εαυτό μας. Η επιχείρησή μας στέκει καλά και για να συνεχίσει έτσι, εμείς πρέπει να δουλέψουμε, να τα καταφέρουμε και να παλέψουμε. Η ελπίδα και η αναμονή ή οι έξυπνες κουβέντες σίγουρα δεν αρκούν. Πρέπει να αποφύγουμε τις αναταραχές και την αναστάτωση στο περιβάλλον μας. Το να κάνουμε την πάπια και να ευχόμαστε ότι όλα θα μείνουν όπως ήταν (ή ότι θα γίνουν από μόνα τους καλύτερα) είναι κάτι που αρμόζει μόνο σε μικρά παιδιά. Είναι προτιμότερο να αναλύουμε αδυσώπητα τα όσα συμβαίνουν (ή πάνε στραβά) και, στη συνέχεια, να βελτιστοποιούμε με συνέπεια, να πράττουμε και να αναλαμβάνουμε δράση. Σας παρακαλώ να αναλύετε εξονυχιστικά τα σφάλματα και να τα απαλείφετε. – Σε αυτό το πλαίσιο, σημασία δεν έχει η επίρριψη της ευθύνης, αλλά πάντα η βελτίωση.

Η γενική οικονομική και επιχειρησιακή μας πορεία δεν αναδεικνύει μόνο δυνατά μας σημεία, αλλά κι έναν σωρό αδυναμίες, ακόμη και κινδύνους – γι’ αυτό ακριβώς πρέπει να αναλάβουμε δράση και να βελτιωθούμε! Αν παραβλέψουμε τα προβλήματα, αυτά δεν εξαφανίζονται. Και με την «παλιά κοπριά» του χθες, δεν θα κάνετε τις καινούργιες σας γλάστρες να ανθίσουν. Η ζωή μας είναι γεμάτη αλλαγές – είτε αυτό μάς αρέσει είτε όχι. Και όποιος δεν συμβαδίζει με το πνεύμα των καιρών, σε λίγο καιρό θα είναι ξεπερασμένος... Έχουμε ένα υγιές μείγμα από «παλαίουρες» και «φρέσκο αίμα». Ρουτίνα και αφύπνιση. Εμπειρία και καινοτομία. Μου αρέσει αυτή η σύνθεση της ομάδας μας.

Αν όμως θέλουμε να κάνουμε κάτι καλό για τον εαυτό μας – χωρίς τίποτα να το εμποδίζει – πρέπει να πράξουμε πρώτα τα δέοντα: να κάνουμε τζίρους, να αυξήσουμε τα κέρδη μας, να διαχειριστούμε το κόστος και να αναπτύξουμε βιώσιμες ιδέες και στρατηγικές για το μέλλον. Η έντονη γραφειοκρατία, που μας επιβάλλεται από το εξωτερικό, και παρόμοιες τακτικές που πηγάζουν από εμάς τους ίδιους δεν πρέπει να μας κάνουν ποτέ να ξεχάσουμε ότι η εταιρεία παραμένει ζωντανή όταν εμείς οι ίδιοι κάνουμε καθημερινά τη δουλειά μας με ζωντάνια, σπιρτάδα και δυναμισμό.

Αν ασχολούμαστε μόνο με την οικονομική επιτροπή, τον υπεύθυνο συμμόρφωσης, τον γενικό κανονισμό προστασίας δεδομένων και άλλα παρόμοια πράγματα και, επιπλέον, εφευρίσκουμε ένα σωρό προγράμματα απασχόλησης τα οποία οι ίδιοι επιλέγουμε, δεν μας μένει χρόνος για την τόσο σημαντική εργασία με τα προϊόντα, τους πελάτες, τις παραγωγικές διεργασίες, τους προμηθευτές και τους ανταγωνιστές. Προτού λοιπόν αφιερωθούμε οικειοθελώς σε οποιεσδήποτε «διασκεδαστικές ασκήσεις» και εξορμήσουμε για νέα «ηρωικά κατορθώματα», θα πρέπει πάντα να βάζουμε πρώτα τάξη στο δικό μας σπίτι και να βελτιώνουμε δραστικά ό,τι δεν πάει καλά, ώστε να έχουμε τον έλεγχο της κύριας δραστηριότητάς μας. Όλα αυτά είναι αρκετή δουλειά. Επίσης, με βάση αυτά θα αξιολογηθούμε και όχι με βάση το πόσο θόρυβο κάνει ο καθένας μας, πράγμα που δεν μας πάει ούτε ένα εκατοστό μπροστά. Δεν είμαστε κανένας όμιλος και καμιά αρχή, αλλά ένα δυνατό πλήθος!

Αν διαβάζετε εφημερίδες, θα πέφτετε (ακόμη και σε καιρούς εκτός κρίσης) ξανά και ξανά πάνω σε χτυπητούς τίτλους όπως: «Περικοπές προσωπικού – για περισσότερη απόδοση» ή «Κατάργηση θέσεων εργασίας λόγω αναδιάρθρωσης». Στην πραγματικότητα, οι εξελίξεις τους έπιασαν στον ύπνο ή αυτοί απολαμβάνουν τις επιτυχίες του παρελθόντος, αντί ν’ αλλάξουν εγκαίρως τακτική και ταυτόχρονα να ανασυγκροτηθούν. Τίποτα απ’ αυτά δεν πρέπει να μας συμβεί, γι’ αυτό λέω «κόψτε το κακό από τη ρίζα του!». Σας παρακαλώ μην σταματάτε – ιδίως σε δύσκολους καιρούς, αλλά ακόμη περισσότερο σε επιτυχημένους καιρούς – τις προσπάθειες και την αποδοτικότητα! Με ατσαλένιους μύες κερδίζει κανείς πιο εύκολα τον αγώνα, απ’ ό,τι εξουθενωμένος και ράθυμος. Σε φόρμα και ανθεκτικούς στην κρίση, έτσι μας βλέπω.

Για τη μελλοντική διασφάλιση της επιχείρησής μας, μπορώ να παραθέσω μόνο τις ακόλουθες σκέψεις: Υπάρχουν πράγματα που ξέρουμε ότι τα ξέρουμε. Έπειτα, υπάρχουν πράγματα που ξέρουμε ότι δεν τα ξέρουμε. Και τρίτον, υπάρχουν πράγματα που ούτε καν ξέρουμε ότι δεν τα ξέρουμε... Έκπληξη!

Ή ας το θέσουμε αλλιώς: Κάποιος βλέπει αυτό που γνωρίζει. Δεν είναι μόνο πιθανό, αλλά απολύτως βέβαιο ότι υπάρχουν πράγματα τα οποία δεν γνωρίζουμε και, συνεπώς, δεν ξέρουμε. Πώς πρέπει λοιπόν να λειτουργήσουμε; Απάντηση: Να επαγρυπνούμε καθημερινά, να επικεντρωνόμαστε στα ουσιώδη, να κάνουμε τη δουλειά μας και να μην κάνουμε άχρηστα καμώματα. Να παραμένουμε ταπεινοί και να βλέπουμε το εφικτό. Να παρακολουθούμε πού μας πάει ο δρόμος, να αντιδρούμε με συνέπεια στις αλλαγές και να μην τις φοβόμαστε, αλλά να τις αρπάζουμε σαν ευκαιρία. Και να μην κάνουμε ποτέ το λάθος του γαϊδάρου που με υπερβολική σιγουριά πήγε να χορέψει στον πάγο και έπεσε με την κοιλιά...

Δικός σας,

Ernst Prost